Geboortedatum 4 juni 2000.
Update voorjaar 2020
Januari / februari 2020: Nadat ze op een bruiloft is geweest bij familie in Mumbai is ze door de familie overgehaald om daar te komen wonen. Voor ons als leiding van de hostel is het harde realiteit om weer te ervaren dat familieleden weinig om de kinderen geven. Vele jaren woont ze in de hostel. Ze had echt het verlangen om in de hostel te blijven helpen, ze was ondertussen een grote hulp vooral in de keuken. En als ze dan 18 jaar oud zijn weet de familie haar plotseling te vinden en mag ze daar komen wonen en kostwinner zijn voor het hele gezin. We wensen haar het allerbeste toe en hopen dat er inderdaad contact zal blijven.
Kerst 2019
Ze voelt zich erg op haar plaats in de hostel. Ze is nu meerderjarig, doet een opleiding voorschoonheids specialiste / kapster en werkt veel in de keuken van de hostel. Ze krijgt daarvoor zakgeld en heeft nu een telefoon waarmee ze allerlei nieuwe recepten opzoekt. Ze droomt er van om in de toekomst een hostel special voor kleine kinderen te beginnen.
Voorjaar 2016
Ashwini is ondertussen15 jaar oud en zit in de 10e klas van het Marathi onderwijs.
Ze houdt er niet van om naar school te gaan en ze doet het daar ook niet erg goed, ze gaat waarschijnlijk na dit schooljaar stoppen. Het idee is om haar dan een cursus te laten volgen in het maken van kleding.
In de hostel voelt ze zich als een vis in het water, ze weet precies hoe alle zaken gaan. Ze doet veel werk in de keuken en helpt met het verzorgen van de kleine kinderen.
Ashwini is absoluut geen studiebol. Ze is niet geïnteresseerd in naar school gaan en presteert daar dan ook maar matig. Het leven in de hostel vindt ze daarentegen juist geweldig. Ze helpt veel in het huishouden en bekommert zich om de kleine kinderen. Ze heeft duidelijk een heel eigen plaatsje in onze grote hostel familie.
Ashwini had een goede start in haar jeugd, in ieder geval woonde ze met haar moeder van wie ze veel hield. Het gezin woonde in Mumbai waar haar vader aan aids overleed. In een later stadium werd ook haar moeder ziek, een HIV-test gaf aan dat ook zij HIV-positief was. Drie jaar later is ze overleden.
Sindsdien woonde Ashwini bij familie maar toen de kostwinner daar twee jaar later zijn baan verloor was er geen mogelijkheid meer om voor haar te zorgen. Het gezin had ook drie eigen kinderen en die gingen voor. In augustus 2009 kregen wij de vraag of Ashwini bij ons in het hostel kon komen wonen. In eerste instantie hebben we daar nee op gezegd omdat wij een jongens hostel hadden. (In India is dit voor jongens en meisjes strikt gescheiden.) Later, nadat de benodigde papieren waren ingevuld, hebben we toch ja gezegd omdat dit meisje echt bescherming en liefde nodig had. Zo is het gekomen dat wij een gemengd hostel hebben, een aantal jongens en om te beginnen één jong meisje.
Ondertussen gaat het heel goed met Ashwini. Omdat ze nooit naar school was geweest is ze bij ons naar het speciaal onderwijs gegaan waar ze is bijgespijkerd tot het niveau dat normaal is voor haar leeftijd. Haar favoriete vak is Hindi en in de toekomst zou ze zelf ook graag onderwijzeres willen worden. Nu speelt ze graag het nationale Indiase bordspel kho-kho en helpt ze vaak mee met huishoudelijke taken in de keuken. Babu en Vidya, de beheerders van het hostel, helpen haar met huiswerk en later wil ze graag in de hostel gaan meehelpen. Haar eigen woorden zijn: “Ik houd heel erg van mijn hostel!”
Mei 2011
Hallo, ik ben Ashwini. Ik heb mijn examens gedaan en nu ben ik klaar voor de vakantie. Ik deed examen in vele vakken zoals engels, wiskunde, wetenschap, geschiedenis en aardrijkskunde. Mijn lievelingsvak is wiskunde.
Mijn vader overleed toen ik één jaar oud was en mijn moeder toen ik vier was. Een tante heeft een aantal jaren voor mij gezorgd maar toen dat niet meer mogelijk was heeft Babu mij in de hostel opgenomen. Ik houd er van om mee Vidya mee te helpen in de keuken.
Ik houd erg van de hostel, hier krijg ik de liefde en zorg die ik miste voordat ik hier kwam. Toen ik hier kwam kon ik niet lezen of schrijven, Babu regelde extra lessen voor mij en nu gaat dat allemaal veel beter. Ook in wiskunde ben ik goed. Echter als mijn studie afgelopen is wil ik de hostel niet verlaten, ik wil hier blijven om andere kinderen te kunnen helpen.