Geboortedatum 8 november 1995.
Update voorjaar 2020
Het gaat goed met hem. Hij heeft zijn eigen leven opgebouwd waardoor er nu nauwelijks contact meer is tussen hem de hostel. Hij heeft nu een baan als elektricien.
Voorjaar 2016
Nikhil is ondertussen 20 jaar oud en zit op Marathi college commercie.
Over twee jaar zal hij zijn opleiding af hebben, hij wil dan graag een baan bij de overheid gaan zoeken of doorstuderen voor master in business.
Samen met zijn broers Rohan plus Adytia en zus Rowini woonden ze vanwege plaatsgebrek in de hostel de afgelopen tijd bij hun oma in huis. Afgelopen voorjaar is de oma echter overleden aan kanker, de kleinkinderen wonen nu zonder haar in haar het kleine kamertje. Ze komen geregeld bij ons langs en in de nieuwe hostel hebben we een kamer voor ze waar ze ook kunnen blijven overnachten als ze dat willen. Nikhil trekt graag op met de kleine kinderen in de hostel.
Nikhil houdt er erg van om plaatsen in de omgeving te gaan bekijken.
Hij doet nu samen met zijn broer Rohan een college opleiding in de administratieve richting. Ze wonen bij hun oma in huis die schuin tegenover de hostel in een klein donker kamertje woont. Geen ideale situatie maar in India niet ongebruikelijk. Nikhil is erg dankbaar voor het feit dat er in Nederland mensen zijn die het financieël voor hem mogelijk maken om deze opleiding te volgen. Zes dagen in de week gaat hij naar school van elf uur ’s morgens tot half zes ’s middags. Deze lange schooltijden waarbij natuurlijk nog de tijd voor huiswerk maken komt maakt het moeilijk om ook nog een baantje te kunnen hebben. Hierdoor is het moeilijk voor hem om financieël rond te komen.
In de opleiding volgt hij de volgende vakken: Marathi, Engels, Boekhouden, Economie, Management en Secretariaats werkzaamheden. Marathi (de taal die ze hier spreken) is zijn favouriete vak.
In de toekomst, als Babu met pensioen gaat, zou hij graag de leiding van de hostel op zich willen gaan nemen.
Nikhil werd wees doordat zijn vader overleed als gevolg van overmatig alcohol gebruik. Zijn vader werd alcoholist doordat zijn vrouw, de moeder van Nikhil, zelfmoord pleegde toen Nikhil acht jaar oud was. Vanaf het moment dat beide ouders waren overleden was er niemand die voor Nikhil, zijn twee broers en zijn zuster kon zorgen. Nadat Nikhil in verschillende hostels en kindertehuizen had gewoond is hij bij ons in het hostel komen wonen. Hij is een jongen die makkelijk contacten maakt, hij is een goede student en erg nieuwsgierig naar alles wat er om hem heen gebeurt. Zijn droom is om politieman te worden, maar of deze droom ooit zal uitkomen………
Nikhil is één van de oudste kinderen in onze hostel, voor hem houdt dat in dat hij niet zo heel lang meer in het hostel zal blijven wonen. Na een soort 2 jarige vervolgopleiding te hebben gedaan zullen we hem gaan helpen om een baan te vinden en zijn eigen leven op te bouwen. Zover is het echter nog niet, vooralsnog is hij één van onze vaste bewoners. Zelf zegt hij ook nog over zijn toekomst: “In de toekomst wil ik mijn hostel gaan helpen zodat hier vele kinderen kunnen komen wonen. Zodat ze net als ik een goed leven kunnen hebben met de mogelijkheid om te studeren. Ik wil iedereen bedanken die dit voor mij en andere kinderen mogelijk heeft gemaakt.”
Mei 2011
Hallo, ik ben Nikhil.
Onlangs heb ik mijn examens gemaakt. Ik had veel vakken te doen zoals wiskunde, wetenschap, engels, hindi, marathi, milieukunde, persoonlijke ontwikkeling en tekenen. Mijn favourite vak is wetenschap. Mijn broer Rohan en ik zitten in dezelfde klas.
Ik heb geen ouders, mijn moeder pleegde zelfmoord vanwege persoonlijke problemen. Toen dit gebeurde was ik nog te klein om het te begrijpen, sinds die tijd zorgde mijn vader voor ons vieren. Niet lange tijd later is hij echter ook gestorven. Ik heb een grootmoeder die ik in de vakanies ontmoet, echter ook met haar gezondheid gaat het nu niet goed. Ze heeft suikerziekte en ze kan niet goed zien, de hele dag zit ze op dezelfde plaats. Ik bezoek haar altijd samen met Babu en daar geniet ze van.
Onze dagindeling is als volgt: We staan op om 7 uur ’s morgens, poetsen onze tanden en eten ontbijt. Daarna danken wij God voor de nieuwe dag die voor ons ligt. Vervolgens gaan we studeren en daarna onder de douche. Om 11 uur gaan we naar school. Als we terug komen uit school drinken we een kop thee en danken God voor het feit dat Hij met ons was gedurende de dag. Om 8 uur ´s avonds gaan we eten, tot die tijd kunnen we het huiswerk gaan maken wat we deze dag hebben opgekregen. Tot 9 uur mogen we daarna nog televisie kijken en dan gaan we naar bed.
Ik ben erg dankbaar aan een ieder die betrokken is bij ons hostel. Het heeft mij geholpen om mijn basis opleiding te doen en geeft mij een basis voor de toekomst. Het heeft niet alleen mij geholpen maar ook mijn broers Rohan en Aditya en zelfs mijn overige familie leden. Ik bid God om zijn zegen en hulp te geven aan een ieder die ons hostel helpt.