Geboortedatum 5 maart 1997.
Update voorjaar 2020
Hij is getrouwd in begin 2019 met Pami (roepnaam, echte naam is Bhagyashree) en eind 2019 is hun dochter Angel geboren. Ze zijn een gelukkig stel samen en het gaat goed met hun. Omdat ze geen idee hadden over wat er allemaal op hun afkwam rondom de zwangerschap en geboorte krijgen ze veel hulp vanuit Bird’s Nest. Angel is het eerste tweede generatie kind vanuit de hostel, we zijn erg trots op haar.
Voorjaar 2016
Aditya is ondertussen 18 jaar oud en zit op Marathi college commercie.
Eigenlijk zou hij wel graag van opleiding willen veranderen.
Eerder had hij een vriendin maar was daar eigenlijk nog te jong voor.
Hij houdt erg van mooie kleding en kapsels, echter op school zijn sieraden niet toegestaan.
Hij wil graag acteur of zanger worden.
Samen met zijn broers Rohan plus Nikhil en zus Rowini woonden ze vanwege plaatsgebrek in de hostel de afgelopen tijd bij hun oma in huis. Afgelopen voorjaar is de oma echter overleden aan kanker, de kleinkinderen wonen nu zonder haar in haar het kleine kamertje. Ze komen geregeld bij ons langs en in de nieuwe hostel hebben we een kamer voor ze waar ze ook kunnen blijven overnachten als ze dat willen.
Onlangs vertelde Adytia dat hij het gevoel heeft weinig liefde te ontvangen doordat hij geen ouders heeft. Reeds vanaf zijn derde levensjaar zorgt Bird’s Nest voor hem, hij is erg blij met de liefde en zorg die hij daar toch ontvangt.
In het tiende, laatste, jaar van zijn highschool opleiding is hij verliefd geworden op een meisje uit zijn klas. Helaas is hij voor zijn tussenexamen op meerdere vakken gezakt doordat hij meent nu niet veel tijd aan zijn studie te hoeven besteden. Tijdens het ourderspreekuur is hij hierover duidelijk aangesproken door het onderwijzend personeel en ook thuis heeft hij van Babu flink de wind van voren gekregen. In tegenstelling van hoe hij vroeger was is hij nu als puber absoluut geen verlegen jongetje meer. Hij zal heel hard moeten gaan studeren om dit jaar zijn eindexamen te kunnen gaan halen.
Verder houdt hij nog steeds erg van cricket spelen en doet hij dit ook in teamverband.
Aditya’s moeder pleegde zelfmoord toen hij zes jaar oud was. Door de schok die dit zowel bij de kinderen als bij hun vader teweegbracht is zijn vader alcoholist geworden en hij is twee jaar later aan de gevolgen daarvan overleden.
Samen met zijn twee oudere broers en zijn jongere zuster woonde hij sindsdien bij zijn grootmoeder. Omdat de grootmoeder geen inkomen had en daardoor niet voor haar kleinkinderen kon zorgen is Aditya door ons in een hostel geplaatst. In die jaren was Aditya een erg verlegen en gesloten jongetje, hij wilde het liefst alleen zijn. Hij miste de liefde, de zorg en een omhelzing van zijn moeder. Sinds de start van ons eigen hostel in 2009 woont Aditya bij ons. Wij proberen hem de liefde, zorg en zekerheid te geven die hij zo graag van zijn ouders had willen krijgen.
Ondertussen is Aditya een heel stuk zekerder van zichzelf geworden en heeft in de achtste klas prima cijfers gehaald voor zijn eerste semester examens. In de toekomst zou hij graag computer programmeur willen worden, vooralsnog is zijn plan om een ideale student te zijn. Hij houdt van cricket spelen en leest graag een boek. Verder wil hij in de toekomst graag in het hostel komen werken omdat hij alles wat de hostel voor hem heeft gedaan nooit meer zal vergeten.
Mei 2011
Hallo, ik ben Aditya.
Onlangs heb ik mijn examens gemaakt. Ik had veel vakken te doen zoals wiskunde, wetenschap, engels, hindi, marathi, milieukunde, persoonlijke ontwikkeling en tekenen. Mijn favourite vak is marathi. (Marathi is de taal die wij in onze deelstaat spreken.)
Ik heb geen ouders. Mijn moeder pleegde zelfmoord ik kan me dit niet herinneren doordat ik toen pas drie jaar oud was. Mijn oudere broer heeft mij al deze dingen verteld. Ik heb nog wel een grootmoeder, als ik vakantie heb ga ik vaak naar haar toe.
Onze dagindeling is als volgt: We staan op om 7 uur ’s morgens, poetsen onze tanden en eten ontbijt. Daarna danken wij God voor de nieuwe dag die voor ons ligt. Vervolgens gaan we studeren en daarna onder de douche. Om 11 uur gaan we naar school. Als we terug komen uit school drinken we een kop thee en danken God voor het feit dat Hij met ons was gedurende de dag. Om 8 uur ´s avonds gaan we eten, tot die tijd kunnen we het huiswerk gaan maken wat we deze dag hebben opgekregen. Tot 9 uur mogen we daarna nog televisie kijken en dan gaan we naar bed.
Op donderdag hebben we geen huiswerk en dus vrije tijd. ´s Avonds gaan we met Rufas spelen, hij neemt ons mee naar een tuin waar we voetbal en cricket kunnen spelen, soms blijven we binnen en spelen we daar spelletjes.
De hostel is voor mij heel belangrijk, het geeft mij een opstap om mijn dromen waar te maken. We leren hier veel goede dingen. Ik krijg hier liefde en goede zorg, omdat ik al heel vroeg mijn ouders verloor is dit heel belangrijk voor mij. Tevens heb ik God hier ontmoet en ook mijn grootmoeder gelooft nu in Jezus.
Ik ben geweldig blij dat ik hier mag wonen.